This paper examines two different ways of understanding the concept of bodily integrity and their political implications. In Drucilla Cornell's use of the concept, the body cannot be separated from the mind. Protecting bodily integrity means protecting possibilities of imagining the self as whole. Martha Nussbaum's theorizing is based on a liberal way of conceptualizing subjectivity, in which the mind and the body are separate, and bodily integrity is used to refer to physical inviolability.

I suggest that the transformation of an artifact from an introductory-type instrument into a viable, collectively used tool cannot be understood solely in terms of gradual adaptation of the technology and user environment, but also as a qualitatively broader integration process in which an expansion takes place. The case illustrated a constrained shift of an artifact from its first adopter, an individual pioneer user, to a more collective user in institutional medicine. The artifact, a neuromagnetometer instrument for brain research and (...) diagnostics, brings together physicists, neuroscientists, physicians as well as various practitioners from the medical imaging industry. I applied an activity-theoretical framework for analysing the adoption of the neuromagnetometer from the pioneer phase of implementation into the more established use. The case showed that the anticipated transformation of the artifact constituted a major challenge for the user organization and its practitioners. It is suggested that an expansion of the object into a shared object of implementation among the separate practitioner groups is indispensable.This expansion of the object involves for the practitioners to recognize both the different objects and requirements of the pioneer phase of the implementation and the new phase of introduction into medical practice. It is shown that this recognition does not, however, come as given, spontaneously born in the transition. The emerging new object may remain only partially shared if not made visible by deliberate effort among the practitioners. The expansion requires collective visualization of the work and reflective dialogue on it. Employing analytical tools, such as the activity-theoretical concepts used here, is one possible way of facilitating such an effort. (shrink)

Research suggests that adverse childhood experiences (ACEs) can have life-long consequences on emotional functioning. However, it is unclear how ACEs shape the dynamic features of everyday emotions. In the current preregistered study with two adult ecological momentary assessment samples (Ns = 122 and 121), we examined the linear and curvilinear associations of ACEs with daily emotion dynamic features. We expected ACEs to show linear associations with a higher baseline level, variability, and inertia of negative emotions, as well as a lower (...) baseline level of positive emotions. Moreover, we expected ACEs to show U-shaped curvilinear associations with the variability of negative and positive emotions. The results did not support our hypotheses. Instead, ACEs showed an inverted U-shaped association with the baseline level and variability of negative emotions. Furthermore, ACEs also showed a U-shaped association with the baseline level of positive emotions and a linear association with higher variability of positive emotions. However, all associations were present in only one of the two samples. Our study underscores the critical need to incorporate a broad spectrum of ACEs in research samples to adequately capture their developmental consequences and the role of ACEs in contributing to the baseline level and variability of daily emotions. (shrink)

Bu çalışmada Türkiye’de ḳırâât tedrisatında istifade edilen mesleklerden biri olan ʿAṭâʾullâh mesleğine ait tercihlerin mahiyeti, Muḥammed ʿÂrif el-Ḥıfẓî’nin Muġni’l-ḳurrâʾ fî şerḥi Muḫtâri’l-iḳrâʾ adlı eseri özelinde ve el-ʿaşru’s-suğrâ programının sınırları içerisinde ortaya konulmuştur. Osmanlı coğrafyasında teşekkül eden ve Anadolu’ya özgü olan ḳırâât meslekleri, ḳırâât tedrisatında günümüze kadar varlığını sürdüregelmiştir. Bu meslekler, taḥrîrât ekolü mesabesinde olmasına rağmen Anadolu toprakları dışında neredeyse bilinmeyen, tanınmayan ve kendisine ḳırâât eğitim-öğretiminde yer verilmeyen bir terminoloji olarak günümüze kadar gelmiştir. Mamafih, söz konusu mesleklerden biri olan ʿAṭâʾullâh mesleğinden (...) ḳırâât tedrisatında günümüze değin yararlanılmasına rağmen bununla ilgili yeteri düzeyde akademik çalışmanın yapılmadığı müşahede edilmiştir. Nitekim ʿAṭâʾullâh mesleğiyle alakalı iki çalışma tespit edilebilmiştir. Bunlardan biri doktora diğeri ise yüksek lisans tez araştırmalarıdır. Bunun dışında mesleklere genel olarak temas edilen ve “Kırâat Eğitiminin Dünü, Bugünü, Yarını ve Kırâat Eğitiminde Meslekler” adıyla kitap bölümü olarak basılan bir çalışma ve mesleklere bir bölüm ayrılan Kıraat İlmi Eğitim ve Öğretim Metotları adlı araştırmalar da mevcuttur. Bahsedilen bu ilmi faaliyetlerden Ahmed er-Rüşdî ve Mürşidü’t-Talebe Adlı Eserinin Kıraat İlmindeki Yeri adlı eser dışında, meslek tercihlerinin mahiyetinin ortaya konduğu bir çalışmaya rastlanmamıştır. Ancak söz konusu çalışma, ekseriyetle Ataullah mesleğinin el-ʿaşru’l-kubrâ öğretiminde temel kaynak olarak kabul edilen Murşidu’ṭ-Ṭalebe’ye, bu eserin münderecatındaki vecîh ve tercihlerin tahliline yönelik olarak ele alınmıştır. Dolayısıyla açıklamaya çalıştığımız mevcut boşluğu doldurması beklenen bu çalışmada ise aşere/el-ʿaşru’s-suğrâ öğretiminde ʿAṭâʾullâh mesleği için temel kaynak olarak kabul edilen Muġni’l-ḳurrâʾda geçen vecîhler ele alınmış ve bunlara ait tercihlerin mahiyeti, uṣûl ve ferşu’l-ḥurûfla alakalı örnekler eşliğinde ortaya konulmuştur. Bu bağlamda çalışmanın temel amacı, ʿAṭâʾullâh mesleğiyle ilgili tercihlerin arka planının Muḥammed ʿÂrif el-Ḥıfẓî’nin Muġni’l-ḳurrâʾ fî şerḥi Muḫtâri’l-iḳrâʾ adlı eseri özelinde izah edilmesidir. Nitekim mezkûr mesleğe ait tercihlerin keyfiyeti, el-ʿaşru’ṣ-ṣuġrâ müfredatının temel kaynakları olan et-Teysîr fi’l-ḳırââti’s-sebʿ ile Ḥirzu’l-emânî ve vechu’t-tehânî fi’l-ḳırââti’s-sebʿ adlı eserler ışığı altında açıklığa kavuşturulmaya çalışılmıştır. Bu eserlere ek olarak ḳırâât alan yazınının temel eserlerinden de istifade yoluna gidilerek ʿAṭâʾullâh mesleğine ait tercihlerin ilgili eserlerdeki yeri ve bu tercihlerin sebepleri izah edilmiştir. Bu bağlamda Muġni’l-Ḳurrâʾ özelinde verilen örneklerin hepsinde mervî vecîhlerin tamamının ʿAṭâʾullâh mesleğinde tercih edildiği tespit edilmiş; fakat bunlardan -son örnek hariç olmak üzere- Şâṭıbî’nin kendi usulüne muhalefet ettiği ifade edilen vecîhlerin ise son örnek dışında muaḫḫar vecîh olarak zikredildiği görülmüştür. Ne var ki çalışmada yer verilen son örnekte ise ṭarîḳ muhalefeti söz konusu olmasına rağmen muḫâṭab vechinin ġāib vechine muḳaddem olarak tercih edildiği müşahede edilmiştir. Bununla birlikte ilgili örneklerde Îtilâf, Mutḳin ve Ṣûfî meslekleri tarafından icra edilen vecîhlerin genellikle birbirine mutabık olduğu ve onların bu vecîhlerde ʿAṭâʾullâh mesleğinden ayrıştıkları belirlenmiştir. (shrink)

This chapter contains sections titled: The “Grammaticalization of Experience” What is Exemplification? Exemplifying Feeling Poetry and the Resources of Grammar Example “Of ” and Example “As”.

Frank Jackson first presented the Knowledge Argument in "Epiphenomenal Qualia" 1982). The KA is an argument against physicalism, the doctrine that everything is physical. The general thrust of the KA is that physicalism errs by misconstruing or denying the existence of the subjective features of experience. Physicalists have given numerous responses, and the debate continues about whether the KA ultimately succeeds in refuting any or all forms of physicalism. Jackson himself has recently.

The notion that Jesus' death is an atoning sacrifice is grounded in Jesus' own understanding of the temple and sacrificial cult in light of the dawn of the New Age.

Contrary to the widespread assumption, philosophy in the Islamic world did not begin with al-Kindi nor ended with Ibn Rushd (Averroes). This article looks into the metaphysics part of Sayf al-Din al-Amidi's kitab al-Nur al-Bahir fi al-Hikam al-Zawahir ('The Splendid Light on the Bright Wisdom') in order to show the continuity of philosophy in post-classical period.